Dacza (rosyjski: да́ча, IPA: ˈdatɕə] (o tym dźwięku posłuchaj) to sezonowy lub całoroczny drugi dom, często położony na przedmieściach rosyjskich i innych postsowieckich miast. Domek (котедж, kottedzh) lub szałas służący jako główny lub jedyny dom rodziny, lub oficyna, nie jest uważany za daczę, chociaż niektóre dachy niedawno zostały przekształcone w czasowniki i rezydencji całorocznych.
Nocelgi Czaplinek na rekreacyjne wypady mieszkańców miast
W niektórych przypadkach właściciele zajmują swoje jachty przez część roku i wynajmują je mieszkańcom miast w czasie rekolekcji letnich. Ludzie mieszkający na dachach są potocznie nazywani dachnikami (дачники); termin ten odnosi się nie tylko do mieszkańców jamajki, ale do specyficznego stylu życia. Mówi się często, że termin rosyjski nie ma dokładnego odpowiednika w języku angielskim. Polecamy noclegi Czaplinek.
Dacze są powszechne w Rosji, są również szeroko rozpowszechnione w większości krajów byłego Związku Radzieckiego oraz w niektórych krajach byłego bloku wschodniego. Z badań przeprowadzonych w latach 1993-1994 wynika, że około 25% rosyjskich rodzin mieszkających w dużych miastach posiadało dacz. Większość dacz znajduje się w koloniach dacz i działek ogrodowych w pobliżu dużych miast. Klastry te istnieją od czasów sowieckich i składają się z licznych małych, typowo 600 metrów kwadratowych (0,15 akrów) działek, które początkowo były przeznaczone wyłącznie na rekreacyjne wypady mieszkańców miast i do uprawy małych ogrodów żywnościowych. Od 2017 roku jamniki wykorzystują swoje jamniki do łowienia ryb, łowiectwa i innych celów rekreacyjnych. Uprawa roślin ogrodowych – nadal uważanych za ważną część życia jagód – cieszy się popularnością.
Nocelgi Czaplinek jako drugie mieszkanie
Dacze powstały jako małe posiadłości wiejskie ofiarowane w darze przez cara i od tamtej pory są popularne wśród rosyjskiej klasy średniej i wyższej. W czasach sowieckich wiele jam należało do państwa i zostało przekazanych elitom Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR). Rząd Federacji Rosyjskiej nadal jest właścicielem państwowych dachów (gosdacha), z których korzystają prezydent i inni urzędnicy. Były one niezwykle popularne w Związku Radzieckim, ponieważ ludzie nie mieli możliwości zakupu ziemi i wybudowania domu tam, gdzie chcieli, a także dlatego, że brakowało im innych możliwości spędzania czasu i pieniędzy.
Ponieważ w okresie sowieckim przepisy surowo ograniczały rozmiar i typ budynków z jamy dachowej dla zwykłych ludzi, dozwolone cechy, takie jak duże strychy czy przeszklone werandy, stały się niezwykle rozpowszechnione i często zbyt duże. W okresie od lat 60. do 1985 r. ograniczenia prawne były szczególnie surowe: jako drugie mieszkanie dopuszczano jedynie jednopiętrowe domy letniskowe bez stałego ogrzewania i o powierzchni mieszkalnej mniejszej niż 60 m2 (646 sq ft) (choć nadal istniały starsze dachy, które nie spełniały tych wymogów). W latach 80. planiści rozluźnili zasady, a od 1990 r. wszystkie takie ograniczenia zostały zniesione.